Konstytucja 3 Maja
Konstytucja 3 Maja została uchwalona przez Sejm Wielki w 1791 roku. Jej autorami byli Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki i Hugo Kołłątaj. Święto Konstytucji 3 maja obchodzono do ostatniego rozbioru. Świętowanie było zabronione w każdym zaborze, dopiero po I wojnie światowej, kiedy Polska odzyskała niepodległość, Święto Konstytucji 3 maja zostało wznowione. Podczas II wojny światowej w czasie okupacji niemieckiej i radzieckiej święto zostało ponownie zdelegalizowane. Od 1989 roku Święto Konstytucji 3 maja znów jest świętem narodowym.
Uchwalona 3 maja 1791 roku na Sejmie Czteroletnim ustawa regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów była pierwszą w Europie i drugą na świecie nowoczesną konstytucją. Wprowadzała w Rzeczypospolitej ustrój monarchii konstytucyjnej. Na jej podstawie przyjęto monteskiuszowski podział władz na prawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, a także zniesiono m.in. liberum veto, konfederacje i wolną elekcję. Choć Konstytucja 3 maja obowiązywała jedynie przez 14 miesięcy, była wielkim osiągnięciem narodu polskiego chcącego zachować niezależność państwową oraz zapewnić możliwość rozwoju gospodarczego i politycznego kraju.
Oryginał rękopiśmienny Konstytucji 3 maja początkowo był przechowywany w Wilanowie w zbiorach Archiwum Publicznego Potockich zgromadzonych przez Stanisława Kostkę Potockiego, uczestnika obrad Sejmu Czteroletniego. W latach 70. XIX wieku na mocy umów rodzinnych archiwum zostało przekazane do podkrakowskich Krzeszowic, a po 1945 roku powróciło do Warszawy i znalazło się w Archiwum Głównym Akt Dawnych.
Gabriela K. - klasa VIII
Źródło: polskatradycja.pl