Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego
,,Język naszym skarbem świętym
nie igraszką obojętną’’
Tadeusz Boy – Żeleński
Trochę historii…
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO został ustanowiony nie po to, by uczcić nasz język ojczysty, czyli naszą umiłowaną polszczyznę, tylko po to, byśmy wszyscy – na całym świecie – uświadomili sobie, jak wielka jest różnorodność i wartość języków ojczystych: regionalnych, narodowych, oficjalnych i nieoficjalnych, tych mających ogromny zasięg i tych użytkowanych tylko przez nielicznych. Pamiętajmy, że dbając o język, chronimy kulturę i tożsamość kulturową.
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO przypada 21 lutego i został ustanowiony 21 lat temu (17 listopada 1999 r.) przez UNESCO jako upamiętnienie tragicznego wydarzenia, do którego doszło w 1952 r. w Dhace (albo – jeśli wolicie dawniejszą wersję – w Dakce), która została później stolicą niepodległego Bangladeszu. Tego dnia zginęło pięciu studentów, domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Warto przypomnieć, jak do tego doszło. W 1947 r. Indie przestały być kolonią brytyjską, niepodległość uzyskał też Pakistan, a tereny Bengalu (na których znajdowała się Dhaka) zostały podzielone pomiędzy te dwa państwa. W 1948 r. rząd pakistański ustanowił język urdu jako jedyny język urzędowy, co spowodowało protesty społeczności zamieszkującej wschodnią część Bengalu i w większości mówiącej po bengalsku (język ten liczy prawie 200 mln użytkowników!). Wobec rosnących napięć etnicznych i powszechnego niezadowolenia z nowego prawa rząd zakazał publicznych zgromadzeń i wieców. Studenci uniwersytetu w Dhace i inni polityczni aktywiści odrzucili nowe prawo i zorganizowali protest 21 lutego 1952 r. Szacuje się, że tego dnia na ulice Dhaki wyszło prawie 30 tys. osób. W wyniku starć z policją zginęło pięciu studentów, wiele osób zostało rannych. Śmierć młodych ludzi wyzwoliła tak powszechny i silny opór obywatelski, że po latach konfliktu rząd ustąpił i w 1956 r. nadał językowi bengalskiemu status języka urzędowego.
21 lutego obchodziliśmy w naszej szkole Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Ważne jest, byśmy pamiętali jak istotne jest szanowanie języka ojczystego, korzystanie z jego zasobów. Polszczyzna jest jednym z 25 największych języków na świecie. To symbol tożsamości narodowej, symbol spajający naród. Polscy językoznawcy alarmują, żebyśmy troszczyli się o język – nasze dziedzictwo kulturowe.
Uczniowie zostali wprowadzeni w historię obchodów Dnia Języka Ojczystego, a następnie wykonywali zadania wybrane przez siebie z przygotowanych przez uczniów kl VI propozycji: ,,Wiem i potrafię’’ – zadania ze składni i fleksji, ,,Ze słownikiem za pan brat’’ – frazeologia, ,,Królestwo ortografii’’ – różnorodne ćwiczenia ortograficzne.
Nasi uczniowie chętnie uzupełniali karty pracy, świetnie się przy tym bawiąc. W potyczkach językowych mogli nie tylko sprawdzić swoją wiedzę, ale też wiele się nauczyć. To była świetna zabawa!
W ramach obchodów uczniowie zmagali się z ortografią podczas bieganego dyktanda. Tworzyli również „poezję z odzysku” nadając nowe życie polskim nowelom.
W poszczególnych klasach wybraliśmy mistrzów ortografii.
Zostali nimi:
Kl. IV –Karol Wojnarowski
Kl. V – Nikola Kojder
Kl. VI – Aleksandra Brzoza
Kl. VII – Sylwester Krawczyk
Kl. VIII – Julia Słowik.
W klasach IV –VI przeprowadzono konkurs ortograficzny:
I miejsce zajął Wojciech Sabat z klasy V.
II miejsce zajęła Oliwia Pastuszka z klasy VI.
Wszystkim mistrzom serdecznie gratulujemy.
Dzień Języka Ojczystego upłynął w wesołej atmosferze, a my będziemy kontynuować zmagania z językiem polskim na co dzień, a także za rok – podczas kolejnej edycji.
,,Niechaj narodowie wżdy
postronni znają, iż Polacy
nie gęsi, iż swój język mają’’
Mikołaj Rej
Podążając za myślą naszego poety, będziemy troszczyć się o piękno mowy ojczystej, o propagowanie i utrwalanie poprawnych form zarówno w mowie, jak i piśmie.
Dbajmy o to, co nasze! Język polski da się lubić!